Psychoterapia uznawana jest za samodzielną dziedzinę nauki oraz metodę (a raczej zbiór metod) leczenia zaburzeń i dysfunkcji psychicznych. Za najważniejszy czynnik leczący w psychoterapii uznaje się kontakt i relację pacjenta z terapeutą. Warunkiem koniecznym powodzenia terapii jest aktywne zaangażowanie pacjenta w proces leczenia a nie jedynie bierne uczestnictwo w sesjach terapii.

Profesjonalna psychoterapia posiada naukowo udowodnioną, sięgającą 80% skuteczność leczenia, nie powodując przy tym skutków ubocznych. Jest procesem, który wywołuje trwałe zmiany w osobowości pacjenta, utrzymujące się po zakończeniu terapii. Jest stosowana w leczeniu zaburzeń klasyfikowanych przez Światową Organizację Zdrowia – depresja, nerwica, zaburzenia lękowe, fobie, zaburzenia osobowości, zaburzenia seksualne i in.).

Często wydaje nam się, że cierpienia które przeżywamy są obiektywnym skutkiem zdarzeń w świecie zewnętrznym (tym który nas otacza), i nierzadko tak właśnie jest. Jednak jako ludzie nie jesteśmy istotami do końca logicznymi. Nie zdajemy sobie sprawy jak wiele dzieje się w nas samych w każdej minucie życia. Oprócz świadomej warstwy uczuć, myśli i emocji istnieje w nas ogromny obszar nieświadomości. Jest to przestrzeń w której znajduje się to czego nie chcemy już oglądać ani doświadczać. Wolelibyśmy to zamieść pod dywan i zamknąć w najgłębszym obszarze nas samych. Wspomnienia, emocje i nierozwiązane konflikty walczą o wydobycie się z tego wewnętrznego więzienia. Nie wychodzą na powierzchnię bezpośrednio, pojawiają się w formie najróżniejszych niepokojących emocji, natrętnych myśli, depresji, lęków, kłopotów z odżywianiem czy snem. Jeżeli źródła naszego cierpienia ukryte są głęboko – w dotarciu do nich potrzebna jest profesjonalna pomoc – tą pomocą jest właśnie psychoterapia.

Psychoterapia polega na rozmowie w bezpiecznych warunkach gabinetu. Różni się ona jednak od rozmów z przyjaciółmi czy rodziną. Jest skoncentrowana na życiu psychicznym, na tym co się dzieje „tu i teraz”, jakie myśli się pojawiają, w jakich sytuacjach, co pomaga a co przeszkadza w życiu. Psychoterapeuta dzięki głębokiemu skupieniu na Pacjencie pomaga mu zrozumieć jego wewnętrzny świat, źródła konfliktów i trudnych emocji. Terapeuta klasyfikuje, interpretuje a czasem również konfrontuje Pacjenta z jego przeżyciami, nawet jeśli może to być czasem trudne. Dzięki wiedzy, przeżyciu oraz przepracowaniu konfliktów i „niezałatwionych spraw” Pacjent zaczyna lepiej rozumieć co się z nim dzieje oraz jak reaguje na otaczającą rzeczywistość – w ten sposób zmniejsza się jego napięcie i cierpienie.

Psychoterapeuta nie udziela porad ani nie podaje gotowych rozwiązań. Wynika to z jego ogromnego szacunku dla Pacjenta. Każdy człowiek zna siebie najlepiej i jest największym ekspertem w swoich sprawach, dlatego sam podejmuje decyzje na temat tego co jest dla niego najlepsze.

Psychoterapia indywidualna– to praca w której jeden terapeuta pracuje z jednym pacjentem, jest to spotkanie dwóch osób, oparte na wzajemnym szacunku i zaufaniu. W czasie terapii rozwija się kontakt i tworzy: „przymierze terapeutyczne” które ma na celu wydobycie pacjenta z jego trudnego stanu. Cele psychoterapii ukierunkowane są także czasem na podniesienie poziomu samokontroli, radzenie sobie ze stresem, podniesienie samooceny, poprawę zdolności tworzenia więzi z ludźmi oraz współpracy i komunikowania się z otoczeniem.

Psychoterapia par/małżeństw – polega na pracy terapeuty z dwojgiem ludzi, którzy są ze sobą w relacji. Zalecana jest kiedy związek przeżywa kryzys, trudności i problemy (wejście w nowy etap życia rodzinnego np. opuszczenie domu rodzinnego, narodziny dziecka, przejście na emeryturę lub śmierć bliskiej osoby).